Η φύση είναι ένας κόσμος γεμάτος ελευθερία, ισορροπία και θαυμασμό. Όταν κοιτάμε τον ουρανό και βλέπουμε ένα γεράκι να σχίζει τον αέρα ή ένα Μπούφο να πετά αθόρυβα μέσα στη νύχτα, νιώθουμε δέος για τα πλάσματα αυτά που έχουν εξελιχθεί να κυριαρχούν στο φυσικό τους περιβάλλον. Είναι πλάσματα που ανήκουν στην ελευθερία, που έχουν ανάγκη τον ανοιχτό ορίζοντα, όχι την αιχμαλωσία.
Γι’ αυτό και είναι απογοητευτικό να βλέπουμε αρπακτικά πουλιά να παρουσιάζονται σε επιδείξεις, να «εκπαιδεύονται» για το κυνήγι ή να εξημερώνονται για την ψυχαγωγία των ανθρώπων. Όταν κάποιος παρουσιάζει ημερόβια και νυκτόβια αρπακτικά ως «εξημερωμένα», προβάλλει μια στρεβλή εικόνα για την άγρια ζωή, ιδιαίτερα στα παιδιά.
Τι μαθαίνουν τα παιδιά από παρουσιάσεις αρπακτικών σε αιχμαλωσία;
Αντί τα παιδιά να μάθουν τον σεβασμό προς την άγρια φύση, εξοικειώνονται με την ιδέα ότι είναι φυσιολογικό ένα άγριο πτηνό να ζει αιχμάλωτο, να υπακούει σε εντολές, να χρησιμοποιείται ως θέαμα. Αντί να θαυμάσουν τη δύναμη και την αυτονομία αυτών των ζώων στο φυσικό τους περιβάλλον, βλέπουν ένα πλάσμα περιορισμένο, εξαρτημένο από τον άνθρωπο για την τροφή του και την επιβίωσή του. Αυτό δημιουργεί λανθασμένες αντιλήψεις που μπορεί να διαμορφώσουν τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε συνολικά τη φύση και τα ζώα.
Το ζήτημα είναι ακόμη πιο σοβαρό όταν σε ανάλογες παρουσιάσεις συμμετέχουν Πρόσκοποι.
Ο Προσκοπισμός δεν είναι απλώς ένα παιχνίδι στην ύπαιθρο· είναι μια φιλοσοφία ζωής που βασίζεται στον σεβασμό προς τη φύση, στη βιωματική μάθηση και στην προστασία του φυσικού περιβάλλοντος. Οι Αρχές του Προσκοπισμού μιλούν για το καθήκον προς την ανάπτυξη του φυσικού κόσμου, την ευθύνη απέναντι στα πλάσματα της και την ανάγκη να αφήνουμε τον κόσμο λίγο καλύτερο απ’ ό,τι τον βρήκαμε.
Όταν ένα Λυκόπουλο, Πρόσκοπος ή Ανιχνευτής βλέπει ένα αρπακτικό πουλί σε μια επίδειξη, αντί να μαθαίνει για την άγρια φύση όπως πραγματικά είναι, λαμβάνει ένα λάθος μήνυμα: ότι τα ζώα αυτά μπορούν να χρησιμοποιούνται για εντυπωσιασμό, ότι η αιχμαλωσία τους είναι αποδεκτή και ότι ο άνθρωπος έχει το δικαίωμα να τα εκπαιδεύει για δικό του όφελος. Αυτό έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις αρχές του Προσκοπισμού.
Η ιερακοθηρία δεν είναι αγάπη για τη φύση
Η ιερακοθηρία, παρότι δεν είναι παράνομη, δεν έχει καμία σχέση με την αληθινή αγάπη για την άγρια ζωή. Η αγάπη αυτή δεν εκφράζεται με λουριά, γάντια και εκπαιδευμένες κινήσεις για εντυπωσιασμό. Εκφράζεται με σεβασμό, με προστασία των οικοσυστημάτων, με τη διατήρηση της φυσικής ισορροπίας.
Ας μοιραστούμε με τα παιδιά το αληθινό μήνυμα της φύσης
Αν θέλουμε πραγματικά να εμπνεύσουμε τις νέες γενιές να αγαπήσουν και να προστατεύσουν τα άγρια ζώα, πρέπει να τους δώσουμε την ευκαιρία να τα γνωρίσουν με τον σωστό τρόπο: μέσα από τη μελέτη της συμπεριφοράς τους στη φύση, μέσα από ντοκιμαντέρ, υπεύθυνες περιβαλλοντικές δράσεις, εκπαιδευτικά προγράμματα που προωθούν τον σεβασμό στο φυσικό τους περιβάλλον και φυσικά μέσα από το προσωπικό μας παράδειγμα.
Ο σεβασμός προς την άγρια ζωή δεν διδάσκεται μέσα από επιδείξεις και χειροκροτήματα.
Η ελευθερία είναι η ουσία της άγριας ζωής. Ο σεβασμός σε αυτήν είναι η αληθινή παιδεία που αξίζει να δώσουμε στα παιδιά μας – και ακόμα περισσότερο, στους Προσκόπους, τους αυριανούς πρωταγωνιστές στην προστασία της φύσης.