ΔΙΑΣΩΣΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ
Το 5ο Σύστημα Ν/Π Μήθυμνας Λέσβου φροντίζει τραυματισμένο Συκοφάγο
10/09/2021
Το πρώτο περιστατικό κατά τη φθινοπωρινή περίοδο μετανάστευσης των πουλιών από τη Λέσβο είχαν σήμερα οι διασώστες της Προσκοπικής Ομάδας Διάσωσης Άγριας Ζωής ( Π. Ο. Δ. Α. Ζ. ) του 5ου Συστήματος Ναυτοπροσκόπων Μήθυμνας Λέσβου.



Χτες το απόγευμα κάτοικος από τη Σκάλας Καλλονής, επικοινώνησε με διασώστη της Π.Ο.Δ.Α.Ζ στο Μόλυβο για να ενημερώσει πως βρήκε τραυματισμένο ένα μικρό κιτρινωπό πουλί. Ύστερα από αναγνώριση και παραλαβή του πτηνού από τους ειδικούς του Κέντρου Περιβαλλοντικής Ενημέρωσης στη Σκάλα Καλλονής, διαπιστώθηκε ότι πρόκειται για ένα συκοφάγο ! Ο μικρός συκοφάγος έφερε μικρό τραύμα κάτω από την αριστερή του φτερούγα, όπου και τον καθιστούσε αδύναμο να πετάξει. Το πρωί της Παρασκευής διασώστης της ομάδας, παρέλαβε το μικρό πτηνό από το Κ.Π. ΕΝ Καλλονής και του παρείχε της πρώτες βοήθειες.



Ευχαριστούμε το προσωπικό του ΚΠΕΝ Καλλονής - Kalloni Environmental Information Center - Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Απολιθωμένου Δάσους Λέσβου για την πολύ καλή συνεργασία και την πολύτιμη βοήθεια του.
Συνεχίζουμε!

Πληροφορίες
Συκοφάγος ο Ευρωπαϊκός, χλωρίων ο γνήσιος (Oriolus Oriolus)
Στρουθοειδές πουλί της οικογένειας των Συλβιδών. Το όνομά του προέρχεται από το ότι, κατά το καλοκαίρι, εκτός από έντομα και προνύμφες, τρέφεται και με φρούτα, προτιμώντας προ πάντων τα σύκα. Μικρών διαστάσεων και με χρώμα καφέ προς το λαδί, το πουλί αυτό περνά τη θερμή εποχή σε μεγάλες περιοχές της Ευρασίας, όπου φωλιάζει ανάμεσα στους θάμνους.
Στις αρχές του φθινοπώρου μεταναστεύει στην κεντρική και νότια Αφρική για να διαχειμάσει. Στην Ελλάδα περνά το Μάιο, τον Αύγουστο ή και το Σεπτέμβριο.

Οι συκοφάγοι ζουν και αναπαράγονται στις εύκρατες περιοχές της Ευρώπης, της Ασίας και της βορείου Αφρικής, ενώ διαχειμάζουν στις τροπικές περιοχές.
 Ο συκοφάγος εμφανίζει έντονο φυλετικό διμορφισμό, με το αρσενικό να διαφέρει αρκετά από το θηλυκό στο χρωματισμό του πτερώματος, στοιχείο που το καθιστά εύκολα αναγνωρίσιμο στην παρατήρηση πεδίου, αν και είναι δύσκολο να εντοπιστεί ανάμεσα στα ψηλά φυλλώματα, ιδιαίτερα το θηλυκό και τα νεαρά άτομα.

Το αρσενικό είναι, κατ’ ουσίαν, το μοναδικό πτηνό με τους συγκεκριμένους κοντράστ χρωματισμούς που μπορεί να συναντήσει κανείς στα συγκεκριμένα ενδιαιτήματα. Έχει έντονο κίτρινο χρώμα, τόσο στην άνω όσο και στην κάτω επιφάνεια του σώματός του, που έρχεται σε έντονη αντίθεση με τις μαύρες πτέρυγες και την ουρά. Συγκεκριμένα, τα πρωτεύοντα ερετικά πτερά είναι μαύρα, αλλά τα καλυπτήριά τους είναι μαύρα στη βάση τους και κίτρινα στην άκρη. Τα δευτερεύοντα και τριτεύοντα ερετικά, όσο και τα καλυπτήριά τους είναι μαύρα. Η ουρά έχει τα κεντρικά πηδαλιώδη μαύρα, ενώ τα πλαϊνά έχουν μαύρη βάση και κίτρινη άκρη. Το στήθος και η κοιλιακή χώρα είναι κατακίτρινα. Επίσης, διαθέτει μαύρη λωρίδα στους οφθαλμούς, από τη βάση του ράμφους μέχρι το πίσω μέρος τους.

Στα θηλυκά φαίνεται ότι υπάρχουν δύο κατηγορίες: η πρώτη περιλαμβάνει τους «κλασικούς» χρωματισμούς του θηλυκού και η δεύτερη ενδιάμεσους χρωματισμούς μεταξύ θηλυκού και αρσενικού. Η πλειοψηφία των θηλυκών διαθέτει -στις αντίστοιχες κίτρινες περιοχές της άνω επιφανείας των αρσενικών- ελαιοπράσινους χρωματισμούς (όχι κίτρινους), με τα πρωτεύοντα ερετικά των πτερύγων και των πηδαλιωδών της ουράς να είναι σταχτοπράσινα (όχι μαύρα) και αντίστοιχες υποκίτρινες (όχι κίτρινες) περιοχές. Στο στήθος, οι χρωματισμοί είναι υπόλευκοι-ελαιοπράσινοι (όχι κίτρινοι) με αχνές μαυριδερές ραβδώσεις που, όσο νεαρότερο είναι το άτομο, τόσο πιο έντονοι είναι. Η λωρίδα στην περιοχή των οφθαλμών είναι αχνή μαυριδερή (όχι μαύρη). Τα θηλυκά της δεύτερης κατηγορίας έχουν τους χρωματισμούς εκείνων της πρώτης, αλλά πιο σκούρους.
Το ράμφος έχει κοκκινωπό-κεραμιδί χρώμα σε όλες τις περιπτώσεις.

Ο Συκοφάγος είναι καθαρά δεντρόβιος και δεν ζει κατά σμήνη· τρώει έντομα και τις προνύμφες τους, και κατά το τέλος του καλοκαιριού και διάφορα φρούτα.