Ένα σπάνιο απειλούμενο είδος αρπακτικού, έναν Στικταετό (Clanga clanga),διέσωσαν οι Διασώστες της Προσκοπικής Ομάδας Διάσωσης Ζωής (ΠΟΔΑΖ) της Λέσβου.

Την περασμένη Παρασκευή 11 Νοεμβρίου, ο Χαράλαμπος Χατζηπαναγιώτης, κάτοικος στη Συκούντα βρήκε στην περιοχή του Ίππειους ένα τραυματισμένο αρπακτικό. Επικοινώνησε με το Κέντρο Περιβαλλοντικής Ενημέρωσης Καλλονής, το οποίο με την σειρά του ενημέρωσε μέλη του 2ου Συστήματος Προσκόπων Μυτιλήνης που ανήκουν στην ΠΟΔΑΖ (Προσκοπική Ομάδα Διάσωσης Άγριας Ζωής). Οι Διασώστες έφθασαν στο σημείο όπου και διαπίστωσαν ότι δεν επρόκειτο για ένα απλό αρπακτικό αλλά για έναν απειλούμενο Στικταετό (Clanga clanga) που στην Ελλάδα λόγω του πολύ μικρού αριθμού που παρατηρείται έχει συμπεριληφθεί στα κινδυνεύοντα είδη.

Οι Διασώστες πρόσκοποι, άμεσα επικοινώνησαν με την ΑΝΙΜΑ, Σύλλογο Προστασίας και Περίθαλψης Άγριας Ζωής, η οποία παρείχε οδηγίες για τη σωστή διαχείριση του πτηνού. Στη συνέχεια παρείχαν τις πρώτες βοήθειές σύμφωνα με τις οδηγίες που τους δόθηκαν και μετά ο Στικταετός ταξίδεψε για την Αθήνα, όπου τον παρέλαβαν οι εθελοντές της ΑΝΙΜΑ για περαιτέρω περίθαλψη και φροντίδα. «Σε επικοινωνία όπου είχαμε με την ANIMA διαπιστώθηκε ότι ο Στικταετός είναι νεαρός εξαιρετικά αδύναμος και λιποβαρής και για αυτό το λόγο κρίθηκε σκόπιμο να ακολουθήσει ειδική αγωγή με ενδοφλέβια υγρά και ειδική τροφή», είπε ο Μανώλης Αντωνάκης, Διασώστης άγριας ζωής, αρχηγός του 2ου Συστήματος Προσκόπων Μυτιλήνης.

Ας σημειωθεί ότι πρόκειται για ένα ακριβοθώρητο είδος που εξαπλώνεται στις στέπες της κεντρικής και της βόρειας Ασίας και στη διάρκεια του χειμώνα, μεταναστεύει νότια (από τα Βαλκάνια μέχρι και την νοτιανατολική Ασία).

Στη δεκαετία του '80, ο ετήσιος μέσος όρος παρατήρησης τέτοιων αρπακτικών στην Ελλάδα ήταν μόλις 10-15 άτομα που στη μεγάλη τους πλειοψηφία, ήταν νεαρά άτομα. Ακόμη και σήμερα, οι παρατηρούμενοι πληθυσμοί δεν ξεπερνούν τα 70-80 άτομα ενώ έστω κι έτσι, αποτελούν το 50% του διαχειμάζοντος πληθυσμού των Βαλκανίων, πλην Τουρκίας. Αποτελεί χειμερινό επισκέπτη (από Οκτώβριο μέχρι Μάρτιο) ενώ επειδή δεν φωλιάζει, είναι δύσκολο να παρατηρηθεί και να διερευνηθεί η συμπεριφορά του. Τον βλέπει κανείς σε μεγάλους υγροτόπους της κεντρικής και ανατολικής Μακεδονίας, Θράκης, δυτικής Στερεάς και Ηπείρου. Μάλιστα, είναι το μόνο είδος του γένους που συχνάζει σε υγροτόπους εξού και η παρουσία του στη Λέσβο. Ο Στικταετός, σπάνια κατεβαίνει νοτιότερα φθάνοντας μέχρι την Κρήτη. Τα νεαρά άτομα, διαφόρων ηλικιών, αποτελούν την πλειονότητα των παρατηρούμενων ατόμων (ποσοστό 80%). Ο συνολικός, πολύ μικρός και έντονα κυμαινόμενος, αριθμός του πληθυσμού του, έχει κατατάξει τον Στικταετό, ειδικά στην Ελλάδα, στην κατηγορία κινδυνευόντων ειδών.

«Οι διασώστες του 2ου Συστήματος θέλουμε να ευχαριστήσουμε όλους όσους συμμετείχαν σε αυτήν την διάσωση, τον κ. Χαράλαμπο Χατζηπαναγιώτη,τον κάτοικο που τον βρήκε, το Κέντρο Περιβαλλοντικής Ενημέρωσης Καλλονής που σε συνεργασία με το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Απολιθωμένου Δάσους Λέσβου επικοινώνησε μαζί μας, την ΑΝΙΜΑ Σύλλογο Προστασίας και Περίθαλψης Άγριας Ζωής για το δύσκολο έργο που έχει αναλάβει και την διαρκή συνεργασία καθώς και το πλήρωμα του πλοίου ΔΙΑΓΟΡΑΣ για την συνεχή βοήθεια στην μεταφορά αγρίων τραυματισμένων ζωών», ανέφερε ο κ. Αντωνάκης. Ενώ ο κ. Στέλιος Μανιώτης Διασώστης Πρόσκοπος ο ίδιος και αναπληρωτής περιφερειακός έφορος Προσκόπων Λέσβου συμπλήρωσε: «Πραγματικά επρόκειτο για ένα περήφανο ζώο, έναν ταξιδιώτη των αιθέρων που μας δημιούργησε δέος κρατώντας τον στα χεριά μας, ανήμπορο να πετάξει ελεύθερος στους ουρανούς. Εμείς ευχόμαστε για την γρήγορη ανάρρωσή του και να επιστρέψει σύντομα στα ταξίδια του».

του Στρατή Μπαλάσκα