Categories

Η ιστορία διάσωσης

Την Κυριακή 21 Αυγούστου 2022 πραγματοποιήθηκε η 37η διάσωση μας, με έναν Χουχουριστή. Ένα μέλος της Προσκοπικής Ομάδας Διάσωσης Άγριας Ζωής, της Ένωσης Παλαιών Προσκόπων του 3ου Συστήματος Αεροπροσκόπων Νέας Ιωνίας Βόλου, η Λύτρα Μαρία παρέλαβε από την κυρία Νίνα Σαρβανίδου όπου και τον βρήκε ένας νεαρός Θεσσαλονικιός και τον έδωσε. Ο Χουχουριστής είναι χτυπημένος στο φτερό του, μάλλον από αυτοκίνητο. Το πτηνό βρέθηκε στο Χόρτο Πηλίου.

Ο Χουχουριστής ή Χούχουλας ή Χουχουλόγιωργας έχει πολλές ομοιότητες αλλά και διαφορές από την κοινή κουκουβάγια. Ο Χουχουριστής είναι μια μεσαίου μεγέθους γλαύκα (η ομάδα πτηνών που περιλαμβάνει όλες τις κουκουβάγιες, μπούφους, γκιώνηδες, νυχτοπούλια, κ.λπ.) με μήκος που φτάνει τα 43 εκατοστά, βάρος μέχρι και 590 γραμμάρια και άνοιγμα φτερών μέχρι και 104εκατοστά.

Μετά από επισταμένη φροντίδα (καθαρισμός – ενυδάτωση -τάισμα), σε επικοινωνία που είχαμε με τους ειδικούς από το Κέντρο Περίθαλψης «ΔΡΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΡΙΑ ΖΩΗ» ο Χουχουριστής διανυκτέρευσε στην εστία μας και την επόμενη μέρα μέσα σε καινούργιο χαρτόκουτο ταξίδεψε για την Θεσσαλονίκη.

Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τον νεαρό Θεσσαλονικιό που βρήκε το πτηνό, την κυρία Νίνα Σαρβανίδου που το μετέφερε στο Βόλο, καθώς και το Κ.Τ.Ε.Λ. Μαγνησίας για την δωρεάν μεταφορά του στην Θεσσαλονίκη.

Η επανένταξη του Χουχουριστή

Έχουν περάσει πάνω από δύο χρόνια από την πρώτη μας διάσωση έχοντας κάνει πάνω από 45 διασώσεις. Ήρθε η μεγάλη στιγμή για τα μέλη της Προσκοπικής Ομάδας Διάσωσης Άγριας Ζωής, της Ένωσης Παλαιών Προσκόπων του 3ουΣυστήματος Αεροπροσκόπων Νέας Ιωνίας Βόλου, να γίνει η απελευθέρωση - επανένταξη ενός νυκτόβιου πτηνού (Χουχουριστής) στο φυσικό του περιβάλλον. Το πτηνό  έφτασε στα χέρια μας μετά από πολύμηνη παραμονή στο κέντρο περίθαλψης «Η ΔΡΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΡΙΑ ΖΩΗ» στην Θεσσαλονίκη. Αφού έγινε η περίθαλψη του ήρθε ο καιρός για την επανένταξή του. Όταν το στείλαμε ήταν τόσο μικρός που χωρούσε ανάμεσα στις δύο παλάμες των χεριών μας και τώρα που επέστρεψε είχε μεγαλώσει πάρα πολύ. Η ομορφιά του είναι απερίγραπτή καθώς και το πέταγμά του. Τα συναισθήματα πάρα πολλά και υπέροχα, η ευχαρίστηση μεγάλη και η ικανοποίηση απίθανη.

Θα θέλαμε να πούμε ένα μεγάλο μπράβο στην υπεύθυνη της Προσκοπικής Ομάδας Διάσωσης Άγριας Ζωής Λύτρα Μαρία για τη μεγάλη προσπάθεια που κατέβαλε για την επαναφορά του πτηνού στον Βόλο, επίσης ένα μεγάλο ευχαριστώ το Κέντρο Περίθαλψης «Η ΔΡΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΡΙΑ ΖΩΗ» για την εμπιστοσύνη που μας έδειξε να αναλάβουμε ένα τέτοιο σπουδαίο έργο καθώς και τον κύριο που μετέφερε το πτηνό από τη Θεσσαλονίκη στο Βόλο όπου θέλει να μείνει ανώνυμος. Να σημειώσουμε ότι είναι η πρώτη φορά, σε όλη την Ελλάδα, που Πρόσκοποι απελευθερώνουν ένα νυκτόβιο αρπακτικό. 

Χουχουριστής (Strix aluco)

Όπως αναφέρει στον ισότοπο του, ο Φορέας Διαχείρισης Όρους Πάρνωνα και Υγροτόπου Μουστού, ο Χουχουριστής πιθανόν να παραξενέψει το ευρύ κοινό καθώς οι περισσότεροι ονομάζουν «κουκουβάγιες» όλα τα είδη της οικογένειας των Γλαυκών που έχουν παρόμοιο μέγεθος και χαρακτηριστικά. Όμως μόνο το είδος Athene noctua είναι η κανονική κουκουβάγια, με τουλάχιστον τέσσερα διαφορετικά είδη να μπερδεύονται με αυτή. Ο Χουχουριστής ή Χούχουλας ή Χουχουλόγιωργας είναι ένα από αυτά, πολλές ομοιότητες αλλά και διαφορές από την κοινή κουκουβάγια. Η πρώτη λέξη του επιστημονικού της ονόματος (Strix)προέρχεται από τη λέξη στριξ, ένα μυθολογικό πτηνό που έφερνε κακούς οιωνούς και τρεφόταν με ανθρώπινη σάρκα και αίμα και ήταν η κοινή ονομασία των γλαυκών, είτε είναι ηχομιμητική λέξη της φωνής του πτηνού. Η δεύτερη λέξη (aluco)προέρχεται από την ελληνική λέξη ολολύζω/ulucus(λατιν.)-allocco-alucο που σχετίζεται πάλι με τη φωνή του ζώου. Η κοινή ονομασία «χουχουριστής» είναι μια ηχομιμητική λέξη από τον ιδιαίτερο, «χουχουριστό» και λυπητερό ήχο που αρθρώνει.

Έχει στιβαρή κατασκευή σώματος, μεγάλο και στρογγυλό κεφάλι με κατάμαυρα μάτια, κοντά πόδια και σχετικά κοντή ουρά. Το χρώμα της είναι καστανοκόκκινο έως γκριζοκάστανο, με σκούρες κηλίδες και λεπτές ρίγες σε όλο τοφτέρωμα με λευκές κηλίδες, ενώ υπάρχουν και λευκές κηλίδες στα φτερά και στο κεφάλι. Είναι μόνιμος κάτοικος φυλλοβόλων και μικτών δασών αλλά και βρίσκονται και κοντά σε αγροτικές ή αστικές περιοχές όταν υπάρχουν κοντά δάση. Δραστηριοποιείται τη νύχτα ενώ την ημέρα αποσύρεται σε κουφάλες δέντρων, σπηλιές ή απλά ξεκουράζεται πάνω σε δέντρα. Τρέφεται με τρωκτικά και μικρά θηλαστικά, αμφίβια και ασπόνδυλα (έντομα, σκώληκες) αλλά και μικρά πουλιά που κουρνιάζουν τη νύχτα. Τις νυχτερινές ώρες κάνει αισθητή την παρουσία του καθώς ακούγεται συχνά και διαθέτει ένα φάσμα διαφορετικών φωνών με χαρακτηριστικότερο το χουχούρισμα που του έδωσε και το όνομά του.

Ο Χουχουριστής προστατεύεται «χαλαρά» σε εθνικό όσο και σε κοινοτικό και διεθνές επίπεδο εντασσόμενος σε λίγες συμβάσεις και καταλόγους. Ο κρυπτικός κυρίως νυκτόβιος τρόπος ζωής και η μεγάλη περιοχή εξάπλωσής του μεταφράζονται σε λίγες άμεσες πιέσεις. Αντίθετα, οι έντονες ανθρώπινες δραστηριότητες που σχετίζονται με τη συρρίκνωση και υποβάθμιση των βιοτόπων πουφωλιάζει, αναπαράγεται και κυνηγά και γενικότερα τη μείωση των δασικών εκτάσεων, αλλά και αγροτικές δραστηριότητες όπως η χρήση μυοκτόνων δηλητήριων, εντομοκτόνων και φυτοφαρμάκων αποτελούν σοβαρότατες έμμεσες πιέσεις που επιδρούν αρνητικά στους πληθυσμούς του Χουχουριστή.

Ο Χουχουριστής καταγράφεται σε φυσικές και σχετικά ανεπηρέαστες από τον άνθρωπο δασικές περιοχές που αποτελούν ένα φιλόξενο και ασφαλές σπιτικό για το είδος αυτό. Οι συναντήσεις του με τον επισκέπτη και τον κάτοικο της κάθε περιοχής δεν είναι πολύ πιθανές καθώς κατά τη διάρκεια της ημέρας «αποσύρεται» και «εμφανίζεται» τη νύχτα. Οι δεισιδαιμονίες που έχουν συνδεθεί με αυτή τη γλαύκα όπως και με την Τυτώ εξαιτίας της «κακοφωνίας» τους και της νυχτερινής δραστηριοποίησής τους δεν πρέπει να μας αποτρέπει από τις προσπάθειες προστασίας και διατήρησής τους, καθώς αποτελούν σημαντικότατο και αναπόσπαστο τμήμα της βιοποικιλότητας.

Ένα σπάνιο απειλούμενο είδος αρπακτικού, έναν Στικταετό (Clanga clanga),διέσωσαν οι Διασώστες της Προσκοπικής Ομάδας Διάσωσης Ζωής (ΠΟΔΑΖ) της Λέσβου.

Την περασμένη Παρασκευή 11 Νοεμβρίου, ο Χαράλαμπος Χατζηπαναγιώτης, κάτοικος στη Συκούντα βρήκε στην περιοχή του Ίππειους ένα τραυματισμένο αρπακτικό. Επικοινώνησε με το Κέντρο Περιβαλλοντικής Ενημέρωσης Καλλονής, το οποίο με την σειρά του ενημέρωσε μέλη του 2ου Συστήματος Προσκόπων Μυτιλήνης που ανήκουν στην ΠΟΔΑΖ (Προσκοπική Ομάδα Διάσωσης Άγριας Ζωής). Οι Διασώστες έφθασαν στο σημείο όπου και διαπίστωσαν ότι δεν επρόκειτο για ένα απλό αρπακτικό αλλά για έναν απειλούμενο Στικταετό (Clanga clanga) που στην Ελλάδα λόγω του πολύ μικρού αριθμού που παρατηρείται έχει συμπεριληφθεί στα κινδυνεύοντα είδη.

Οι Διασώστες πρόσκοποι, άμεσα επικοινώνησαν με την ΑΝΙΜΑ, Σύλλογο Προστασίας και Περίθαλψης Άγριας Ζωής, η οποία παρείχε οδηγίες για τη σωστή διαχείριση του πτηνού. Στη συνέχεια παρείχαν τις πρώτες βοήθειές σύμφωνα με τις οδηγίες που τους δόθηκαν και μετά ο Στικταετός ταξίδεψε για την Αθήνα, όπου τον παρέλαβαν οι εθελοντές της ΑΝΙΜΑ για περαιτέρω περίθαλψη και φροντίδα. «Σε επικοινωνία όπου είχαμε με την ANIMA διαπιστώθηκε ότι ο Στικταετός είναι νεαρός εξαιρετικά αδύναμος και λιποβαρής και για αυτό το λόγο κρίθηκε σκόπιμο να ακολουθήσει ειδική αγωγή με ενδοφλέβια υγρά και ειδική τροφή», είπε ο Μανώλης Αντωνάκης, Διασώστης άγριας ζωής, αρχηγός του 2ου Συστήματος Προσκόπων Μυτιλήνης.

Ας σημειωθεί ότι πρόκειται για ένα ακριβοθώρητο είδος που εξαπλώνεται στις στέπες της κεντρικής και της βόρειας Ασίας και στη διάρκεια του χειμώνα, μεταναστεύει νότια (από τα Βαλκάνια μέχρι και την νοτιανατολική Ασία).

Στη δεκαετία του '80, ο ετήσιος μέσος όρος παρατήρησης τέτοιων αρπακτικών στην Ελλάδα ήταν μόλις 10-15 άτομα που στη μεγάλη τους πλειοψηφία, ήταν νεαρά άτομα. Ακόμη και σήμερα, οι παρατηρούμενοι πληθυσμοί δεν ξεπερνούν τα 70-80 άτομα ενώ έστω κι έτσι, αποτελούν το 50% του διαχειμάζοντος πληθυσμού των Βαλκανίων, πλην Τουρκίας. Αποτελεί χειμερινό επισκέπτη (από Οκτώβριο μέχρι Μάρτιο) ενώ επειδή δεν φωλιάζει, είναι δύσκολο να παρατηρηθεί και να διερευνηθεί η συμπεριφορά του. Τον βλέπει κανείς σε μεγάλους υγροτόπους της κεντρικής και ανατολικής Μακεδονίας, Θράκης, δυτικής Στερεάς και Ηπείρου. Μάλιστα, είναι το μόνο είδος του γένους που συχνάζει σε υγροτόπους εξού και η παρουσία του στη Λέσβο. Ο Στικταετός, σπάνια κατεβαίνει νοτιότερα φθάνοντας μέχρι την Κρήτη. Τα νεαρά άτομα, διαφόρων ηλικιών, αποτελούν την πλειονότητα των παρατηρούμενων ατόμων (ποσοστό 80%). Ο συνολικός, πολύ μικρός και έντονα κυμαινόμενος, αριθμός του πληθυσμού του, έχει κατατάξει τον Στικταετό, ειδικά στην Ελλάδα, στην κατηγορία κινδυνευόντων ειδών.

«Οι διασώστες του 2ου Συστήματος θέλουμε να ευχαριστήσουμε όλους όσους συμμετείχαν σε αυτήν την διάσωση, τον κ. Χαράλαμπο Χατζηπαναγιώτη,τον κάτοικο που τον βρήκε, το Κέντρο Περιβαλλοντικής Ενημέρωσης Καλλονής που σε συνεργασία με το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Απολιθωμένου Δάσους Λέσβου επικοινώνησε μαζί μας, την ΑΝΙΜΑ Σύλλογο Προστασίας και Περίθαλψης Άγριας Ζωής για το δύσκολο έργο που έχει αναλάβει και την διαρκή συνεργασία καθώς και το πλήρωμα του πλοίου ΔΙΑΓΟΡΑΣ για την συνεχή βοήθεια στην μεταφορά αγρίων τραυματισμένων ζωών», ανέφερε ο κ. Αντωνάκης. Ενώ ο κ. Στέλιος Μανιώτης Διασώστης Πρόσκοπος ο ίδιος και αναπληρωτής περιφερειακός έφορος Προσκόπων Λέσβου συμπλήρωσε: «Πραγματικά επρόκειτο για ένα περήφανο ζώο, έναν ταξιδιώτη των αιθέρων που μας δημιούργησε δέος κρατώντας τον στα χεριά μας, ανήμπορο να πετάξει ελεύθερος στους ουρανούς. Εμείς ευχόμαστε για την γρήγορη ανάρρωσή του και να επιστρέψει σύντομα στα ταξίδια του».

του Στρατή Μπαλάσκα

 Ήταν τις μέρες του Δεκαπενταύγουστου, όταν το Λιμενικό Σώμα στην Θάσο εντόπισε μια τραυματισμένη Θαλάσσια Χελώνα Caretta caretta.

Μετά από επικοινωνία με το Κέντρο Διάσωσης Θαλασσίων Χελωνών του ΑΡΧΕΛΩΝ, στην Γλυφάδα, οι Λιμενικοί αναζήτησαν βοήθεια για την μεταφορά της χελώνας στην Καβάλα και μετά στην Γλυφάδα Αττικής για περίθαλψη.  Από το Κ.Δ.Θ.Χ. ΑΡΧΕΛΩΝ τους έδωσαν τα στοιχεία επικοινωνίας Διασώστη ΠΟΔΑΖ από το 1^ο Σύστημα Προσκόπων Καβάλας και άρχισε η προσπάθεια.

Η χελώνα είχε βαθύ τραύμα στο κεφάλι, που αρχικά εξέλαβαν ως κτύπημα από προπέλα, επειδή δεν φαντάστηκαν πόσο σκληρός και αδίστακτος μπορεί να είναι ο άνθρωπος που την κτύπησε με αμβλύ εργαλείο….

Η μεταφορά μια μεγάλης θαλάσσιας χελώνας είναι πολύ δύσκολο εγχείρημα διότι πρέπει να βρεθεί ή να κατασκευαστεί κατάλληλο κουτί μεταφοράς. Πρέπει να ευχαριστήσουμε το Φιλοζωικό Σωματείο Καβάλας «Αίσωπος» για την εξεύρεση κουτιού μεταφοράς αλλά και το Λιμενικό Σώμα - Ελληνική Ακτοφυλακή για την αμέριστη βοήθεια που μας παρείχε σε ότι χρειαστήκαμε όταν παραλάβαμε την χελώνα στο λιμάνι της Καβάλας.

Η θαλάσσια χελώνα έπρεπε να μεταφερθεί με το ΚΤΕΛ Καβάλας, όπου και αντιμετωπίστηκαν κάποια προβλήματα άρνησης μεταφοράς, που ευτυχώς ξεπεράστηκαν. Μετά από λίγες ώρες ταξίδι, η Caretta παρελήφθη από τους Διασώστες του ΑΡΧΕΛΩΝ και έφτασε σώα στην Γλυφάδα στο Κ.Δ.Θ.Χ. για να την φροντίσουν. Η Υπεύθυνη Διάσωσης του ΑΡΧΕΛΩΝ, κα Ειρήνη Κασιμάτη, μας ενημέρωσε ότι το όνομα που δόθηκε στην χελώνα είναι 'Truffle'. Δυστυχώς είναι σε κρίσιμη κατάσταση γιατί το τραύμα στο κεφάλι είναι πολύ βαθύ και εκτεταμένο. Μέχρι και ο εγκέφαλος είναι εκτεθειμένος. Μόλις έχουν νεότερα θα μας ενημερώσουν.

Όπως μας ενημερώνει ο Σύλλογος για την Προστασία της Θαλάσσιας Χελώνας, ΑΡΧΕΛΩΝ (www.archelon.gr)σε περίπτωση που βρεθούμε σε ανάγκη διάσωσης θαλάσσιας χελώνας, ακολουθούμε την παρακάτω διαδικασία:

1. Kαλούμε τον ΑΡΧΕΛΩΝ - Δίκτυο Διάσωσης στο 210 8944444 ήστο 6941511511

2. Μεταφέρουμε τη χελώνα σε ΑΣΦΑΛΕΣ ΜΕΡΟΣ μακριά από κόσμο και θόρυβο. ΤΗ ΣΗΚΩΝΟΥΜΕ ΠΑΝΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΒΟΥΚΙ (ποτέ από τα πτερύγια ή το κεφάλι). Αν είναι μεγάλο ζώο που θα μεταφερθεί από 2 άτομα τη σηκώνουμε πιάνοντας το καβούκι πίσω από τον αυχένα και πάνω από την ουρά. ΑΚΟΥΜΠΑΜΕ ΤΟΖΩΟ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ φροντίζοντας να μη διπλωθούν από κάτω τα πτερύγια του.

3. Φροντίζουμε το ζώο να είναι σε ΠΡΟΦΥΛΑΓΜΕΝΟ ΚΑΙΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΟ ΧΩΡΟ, ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΡΕΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΕΡΑ. Τους θερινούς μήνες καλό είναι να σκεπάζεται ιδιαίτερα στα τραύματά του με ένα ΥΓΡΟ ΥΦΑΣΜΑ. Η θερμοκρασία του χώρου δεν πρέπει να πέσει κάτω από τους 15 βαθμούς C. Δεν είναι απαραίτητο, η χελώνα να μπει στο θαλασσινό νερό, ιδιαίτερα όταν είναι τραυματισμένη στο κεφάλι ή εξαντλημένη, τότε ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ, ΕΠΕΙΔΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΝΙΓΕΙ.

4. Αν έχει μπλεχτεί σε δίχτυα ή πετονιά, τα αφαιρούμε πολύ προσεκτικά κόβοντάς τα με ψαλίδι ή κόφτη (η χρήση μαχαιριού ενέχει κινδύνους τραυματισμού). Σε καμιά περίπτωση ΔΕΝ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΤΡΑΒΗΞΟΥΜΕ ΑΓΚΙΣΤΡΙ ΉΠΕΤΟΝΙΑ ΠΟΥ ΕΞΕΧΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΟΜΑ Ή ΤΗΝ ΟΥΡΑ.

5. Ελέγχουμε όλα τα πτερύγια για τυχόν ΣΗΜΑΤΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗΣ(tags) και σημειώνουμε τον αριθμό του, αν υπάρχει

6. Κατεβάζουμε ( https://www.archelon.gr/files/Deltio_Ekthalassosis.pdf) και συμπληρώνουμε το «Δελτίο Εκθαλάσσωσης» προσεκτικά για να βοηθήσουμε τόσο αυτήν όσο και όλες τις άλλες χελώνες, και το στέλνουμε στον ΑΡΧΕΛΩΝ με emailστο: rescue@archelon.gr. 

Καθώς η Άνοιξη προχωράει, η φύση ακολουθώντας τους δικούς της ρυθμούς, παρουσιάζει έντονη δραστηριότητα σε όλους τους ζωντανούς οργανισμούς. Τα ζώα και τα πουλιά δημιουργούν οικογένειες και ανατρέφουν τους νεοσσούς τους ή τα μωρά τους, στις φωλιές. Τα ατυχήματα είναι καθημερινότητα και αυξάνεται η πιθανότητα, κάποιο από αυτά να χρειαστεί την βοήθεια των ανθρώπων και ενός Διασώστη της «Προσκοπικής Ομάδας Διάσωσης Άγριας Ζωής».

Ακριβώς όπως ένα ασθενοφόρο διασώζει ανθρώπους και μεταφέρει άτομα στο νοσοκομείο, ο Διασώστης της ΠΟΔΑΖ  ως ειδικός σύλληψης και μεταφοράς, έχει κύριο στόχο να ανακτήσει το ζώο και να το μεταφέρει σε έναν Κέντρο Διάσωσης άγριας ζωής ή στον σχετικό κτηνίατρό τους με τον ασφαλέστερο και πιο πρόσφορο τρόπο.

Το πανελλήνιο δίκτυο Διασωστών της ΠΟΔΑΖ, δημιουργήθηκε με χρηματοδότηση του Πράσινου Ταμείου και λειτουργεί με 100 εξοπλισμένα σημεία διάσωσης, έχει δε την δυνατότητα να επέμβει αποτελεσματικά, σε στενή συνεργασία με τις Οργανώσεις διάσωσης και περίθαλψης ΑΝΙΜΑ, ΑΡΚΤΟΥΡΟ, ΑΡΧΕΛΩΝ, ΑΡΙΩΝ,ΔΡΑΣΗ και MOM.

Τα Συστήματα είναι εξοπλισμένα με ένα σακίδιο (FIELD RESCUE KIT) που περιέχει τα απαραίτητα εργαλεία για μια ασφαλή σύλληψη, μετακίνηση και διάσωση ενός ζώου ή πτηνού που κινδυνεύει. Οι Περιφερειακές Εφορείες και οι Ενώσεις Παλαιών Προσκόπων που ανήκουν στο Δίκτυο είναι εξοπλισμένες με ένα ειδικό κουτί (CITY RESCUE KIT) μεταφοράς ζώου και όλα τα εργαλεία που διευκολύνουν την διάσωση της Άγριας Ζωής.

Την 'Ανοιξη και τους καλοκαιρινούς μήνες, οι Διασώστες άγριας ζωής θα δούν να αυξάνονται πολύ οι κλήσεις και οι περιπτώσεις διάσωσης, οι περισσότερες από τις οποίες θα περιλαμβάνουν μωρά και νεαρά ζώα. Το πιο δύσκολο είναι, ότι οι Διασώστες θα πρέπει να κρίνουν σε ποια περίπτωση είναι απαραίτητη η παρέμβαση στη ζωή του μικρού. Θα πρέπει να βασιστούν στην γνώση τους για το είδος (τη φυσική του ιστορία) και στην αξιολόγηση της κατάστασης του ζώου. Σε γενικές γραμμές, οι νεοσσοί που μοιάζουν ξεπουπουλιασμένοι, δεν φωνάζουν ή δεν ανοίγουν το στόμα τους περιμένοντας τροφή, και έχουν μια «θλιβερή» εμφάνιση χρειάζονται άμεση βοήθεια. Τα μωρά των θηλαστικών που είναι κρύα στην αφή και κυρτωμένα σε εμβρυϊκή θέση ή δεν κινούνται πολύ, ακόμη και όταν αγγίζονται, απαιτούν επίσης άμεση βοήθεια. Αυτά τα μωρά πρέπει να ζεσταθούν και γρήγορα.

φωτογραφίες από το Wildlife Center of Virginia

Κάποιο είδος θερμοκοιτίδας που διαθέτουν τα οργανωμένα Κέντρα Περίθαλψης, θα ήταν η καλύτερη λύση γι’ αυτά. Οι απαιτήσεις θερμοκρασίας ποικίλλουν ανάλογα με το είδος και την ηλικία, αλλά γενικά, η θερμοκρασία περιβάλλοντος πρέπει να είναι μεταξύ 29,4-35 βαθμούς C. Ελλείψει θερμοκοιτίδας, οι Διασώστες μπορούν να επινοήσουν μια αυτοσχέδια πηγή θερμότητας που μπορεί ναείναι μια θερμοφόρα, ένα μπουκαλάκι με ζεστό νερό, μια «φωλίτσα» από μαλλί ή fleece ή μια λάμπα θερμότητας.

Καθώς ένα νεαρό ζώο θερμαίνεται, θα αρχίσει να κινείται και πιθανώς να φωνάζει. Εάν δεν το έχουν κάνει ήδη, οι Διασώστες θα πρέπει να κάνουν μια σύντομη εξέταση για να βεβαιωθούν ότι δεν υπάρχουν κρυμμένοι τραυματισμοί, σπασίματα ή παράσιτα, όπως ψύλλοι κλπ. Θα πρέπει να ελέγξουν επίσης σημάδια ασθένειας. Η έκκληση υγρών από τα μάτια ή τη μύτη μπορεί να υποδηλώνει πρόβλημα. Οι Διασώστες θα πρέπει να αξιολογήσουν επίσης το επίπεδο αφυδάτωσης του ζώου και να το ενυδατώσουν με προσοχή.  Συγχρόνως οι Διασώστε θα πρέπει να επικοινωνήσουν με το πλησιέστερο Κέντρο Περίθαλψης της Άγριας Πανίδας για να οργανώσουν την αποστολή και την παραλαβή του ζώου και να λάβουν λεπτομερείς οδηγίες για περαιτέρω φροντίδα του.